Swami Veet Prayas

Wat heeft er toe geleid dat ik Rebalancer bent geworden?

Magisch Theater
Toegang niet voor iedereen
Niet voor iedereen
Alleen-voor- gek-ken!

“Het is niet goed als de mensheid het verstand overbelast en dingen met behulp van het verstand op orde tracht te brengen, want die dingen hebben het verstand helemaal niet nodig”

Uit: Steppenwolf

Herman Hesse

Ik ben 17, student viool aan het Vlaams conservatorium en lees Hesse.
Ik ben verliefd, maar zij wijst mij af.
Mijn vader, achtervolgt door oorlog, stapt uit het leven, als ik op de drempel van succes, Beethovens vioolconcert speel.
“Ik pik het niet langer, dit hakenkruis”, zeg ik aan mij en pak mijn rugzak en ga reizen, zoekende, in het onbekende.
Mijn eerste stap richting Rebalancing is gezet.
Alleen, ik weet het nog niet.

Hamburg 1981

Oranje kleding, dansende blije mensen, gefascineerd kijk ik naar de energie, het vrouwelijke schoon voorop.  Ik geloof dat het een sekte is.
Mijn rugzak is mijn thuis.

Humaniversity, toen nog Grada, en de dynamische meditatie in Ping Pong zaal:
De bevrijding is groot als ik mijn “lading” eruit gooi. Catharsis heet dat. De associatie met de gaskamer, het gebrul van de slachtoffers nu en toen, mijn gekte, ontgaat mij niet.

De tweede stap is gezet, er is ruimte en ik leef.
Alleen, ik voel het nog niet.

Ik ben rijp voor het Baghwan communeleven, in Frankrijk.
Het berglandschap, het eeuwige groen, de plek met de duizend boterbloemen, de tranen rollen van mij af.
“De nieuwe mens komt eraan”, zei men.
Wij poepen buiten in een houten hok met een gat, onze poep gaat na enige tijd naar de tuin.
De dames, kneden het deeg, met blote voeten in een houten bak en ik maak het vuur in de oude broodoven.
Ik ben trots en één en al brok natuur.
En dat voel ik.
Anderhalf  jaar gaat voorbij.
Ik word soldaat in Duitsland, verplichte vaderlandsliefde heet dat en leer doden.

Als je twee tot één maakt
En het innerlijke gelijk maakt aan het uiterlijke en het uiterlijke aan het innerlijke
En wat boven is aan wat beneden is
En als je het mannelijke en het vrouwelijke tot een geheel maakt
zodat het mannelijke niet mannelijk is en het vrouwelijke niet vrouwelijk is,
zul je het koninkrijk ingaan.

Uit: Mosterdzaad

Baghwan Shree Rasjneesh

Gent 1986

Baghwan is gevangen, Jonas wordt geboren. Zij, mijn vriendin, houd van Krishnamurti, ik lees “Wie is van hout”, het “Mosterdzaad”, veel meer nog, pik een groep mee waar ik kan, en maak mijn vioolstudie af.

Eind april 1988

De badkamer: Jonas ligt met zijn hoofdje in een emmer water, zijn blauwe lichaampje hangt over de rand, en staart mij aan, dood, vermoord.
Zij ligt als een opgevouwen stuk karton ernaast.
Het Zwart dringt in mijn huid, in mijn cellen, in mijn bloed, in mijn adem, die niet ademt, in mijn hart, dat uiteenspat.

Osho Humaniversity 1989

Veeresh: “New Beginning is your new name now and take these glasses off!”

Toeristenprogramma, Studenten programma. Ik rol van de ene in de andere groep, encounter, Aum, “worshippen” en weet nog niet dat het Rebalancing programma nog gaat komen. Daten kan ik niet, ik ben bang
en kan geen vrouw meer zien, laat staan aanraken of zin in sex.
Een mannelijke therapeut helpt een handje, we zijn multi-sexueel tenslotte, zijn lid dringt even in mijn anus, wild duw ik hem weg. Ik hou van vrouwen, niet van mannen, zegt een kracht in mij.
Ik verlaat door de achterdeur Humaniversity. Hier kom ik niet meer terug, krachtiger dan ooit, met de Dynamische en de Kundalini in mijn broekzak, dacht ik.
30 jaar later breng ik een kort bezoek aan Humaniversity. Zo goed kan ik nu bij de opgelopen angst blijven, zo dicht zit hij in mij, als een kolkende massa.
Mijn bewustzijn is enorm, ik zit, schreeuw, eet, dans, slaap, wordt gemasseerd en voel hoe de  stille zijns-kracht het overneemt. Meer dan voldaan  zak ik af naar huis. Het trauma heeft een plek in de herinnering, in de stroom van acceptatie.

1990

Ik verlang naar natuur. Vreugde, wil en nieuwsgierigheid drijven mij.
Alleen, ik weet het nog niet.

Frankrijk en de vallei, India en Poona

De boerderij, de dame uit het dorp, het vrijen boven het geitenpaleis naast de luzerne, de ijspegels achter het slaapkamerraampje, de koninklijke rode beukenbomen, slapen in het wild, het balken van de ezelsfamilie Pompon en Melanie met kleine Barabas, de geuren van de seizoenen, de kabbelende rivier,  helen mijn volle en gewonde hart.
Na een dik jaar ga ik, hongerig, naar Poona, India: Rebalancing en de mala liggen klaar.
Voortaan heet ik Swami Veet Prayas.
Betekenis: Het Streven Voorbij of Effortless Effort zo u wil. Ik voel mij een hele Piet in die rode en die zwarte jurk, ik hoor er nu helemaal bij, geniet volop. In de opleiding Rebalancing kijk ik voornamelijk met nieuwsgierige ogen, naar dit fenomeen mens. De groffe structuren worden voor het eerst begrepen, benoemd, voelbaar.
Ik ben bijvoorbeeld psychopatisch aangelegd en heb voeling met de aarde nodig als balans voor de zelf-ingenomenheid van mijn narcisme. Dat begrip helpt als ik een klant aanraak.
De zijns-grond zorgt voor een aangename niet projecterende toon in mijn ziel en handen, begrijp ik veel later.
Mijn enthousiasme, leergierigheid, aandacht is groot in deze opleiding. Zonder doelgericht te zijn aanraken, lastig voor  het verstand, goed voor de ziel en het hart.
Het leven in de Ashram: ik ben alleen, maar niet eenzaam. Het is warm van binnen.
Zijn en Presentie, ze kloppen aan mijn voordeur. Alleen, ik weet het nog niet.

Eind 1992

De eerste familie, moeder, Vlaanderen: zij houd mij gevangen in mij, eruit en erin, telkens weer. Wat wilt u, met al dat gekar met groepswerk!
Mijn Rebalancing project ligt uiteindelijk stil. Ik ben kwaad, haak teleurgesteld af en ga timmeren en meubels maken. Ik wordt een vakman met hout.

Tantra jaartraining 1994

Kwetsbaarheid, waarheid, pijn, onmacht, blijheid, stilte, frustratie, leegte komen allemaal langs.
“Zonder er iets aan te veranderen”, zei ze, de dame met de opmerkelijke stem in het midden van de groep.
Ik ga onderzoeken, kijken en voelen, de diepte in, voor het eerst. Nog vaak zal ik mijn loyaliteit naar anderen, de relatie, de groep, de leider, de aanname, verkiezen boven die van wat werkelijk in mij speelt, maar hier begint de bewuste ommekeer, de angst/moed als spil-emoties gewaar worden en springen/niet springen  in het open veld.

De-identificatie:
Het herkennen van mijn identificatie en haar verkleving
Het niet meer geloven in de inhoud ervan
Het zien voor wat het is
Het niet ontkennen  
Het begrip erover uit zichzelf laten oplossen in ware aard.  

Uit: The Unfolding now
Hameed Almaas

Jaar 2000

Ik ben tot op heden student in de Ridhwan school, tevredenheid betekent dat, en was toehoorder in de leraren opleiding.
Essentie wordt waarneembaar voelbaar, dit en dat. Wat is, is!
Het ego, haar pijn, observeren, vriendelijk afpellen, doorheen de weerstand, tot de open ruimte, ook zij gevoeld en geleefd mag worden, steeds weer, onontkoombaar en ontluikend tegelijk, zoveel vertrouwen is er.
Als in een warm bad, zit ik in waarheid, deze waarheid, in deze persoon, ik. De defensieve mentale en narcistische vorm maakt plaats voor objectief waarnemen, presentie en zijn.
Zelfonderzoek wordt leidraad, ik mag helemaal gaan voor wat zich nu, hier, afspeelt. Grenzen vallen weg, het andere zelf, mijn enige gezicht, ontvouwt. Het vraagt discipline, inclusiviteit, uithouding, nieuwsgierigheid en liefde, jaren lang.
Ik speel. De persoonlijkheid in vaste vorm vloeit over in de persoonlijkheid zonder  vorm. Elke situatie, elk moment, elke blik, elk geluid, elke aanraking is nieuw en vervliegt. De getuige ziet het en verdwijnt.

Arun Bewust Aanraken: 2016 tot heden

Ongebonden volg ik het hart.
De grond van waaruit ik besta is onuitputtelijk.
Verbluft eerst,  onderga ik de ontstane stille levendigheid, geïnitieerd door de stem van Osho in Discourse. Ik drink van die bron, sta vaak perplex en lach in duizend lachen. Dronken ben ik.

Osho Neo Yoga 2020 tot heden

Deze bijna dagelijkse lichte yoga discipline met Osho  kan alleen maar bijdragen aan mijn goede leven in Corona tijd, zeg ik. Het innerlijke thuis wordt de wereld om mij heen. Niets is afgescheiden.
Ik bevind mij op het snijvlak van ongebonden in verbinding zijn. Vrijheid in beweging. Het balletje kan  alle kanten op rollen, vanzelf.
En, het oordeel krijgt altijd zijn  plekje: in de la van de vergetelheid of niet.
Met dank aan dit bestaan!

Als je het lijden kent, ken je het geluk
Op een dag kom je terug naar de boom en je danst in extase
De wereld is een noodzakelijk experiment, een school, je moet er doorheen
Om jezelf te kennen moet je jezelf verliezen, dat is de enige weg.
Keer terug.

Uit: The Alpha en The Omega
Osho

Wat geef ik mijn cliënten mee?

De plek

Je moet niet alleen
om de plek te bereiken, thuis opstappen, maar ook uit manieren van kijken
Er is niets te zien, en dat moet je zien
om alles bij het zeer oude te laten

Er is hier. Er is tijd
om overmorgen iets te hebben achtergelaten
Daar moet je vandaag voor zorgen
Voor sterfelijkheid

Gedicht: Herman de Coninck

Wat inspireert mij om een eigen praktijk te hebben?

Zijn.

Swami Veet Prayas

Rein

Verbonden aan het Osho Meditatie Centrum en zijn eigen praktijk.